Na szczęście najczęściej postać pokrzywki to ostra pokrzywka lub „ostra pokrzywka samoistna”, która trwa maksymalnie sześć tygodni (zwykle od kilku dni do trzech tygodni) i jest zwykle łatwa w leczeniu. Mniej więcej co piąta osoba przynajmniej raz w życiu ma taki epizod.
Typowy Objawy, zaczerwienienie i pokrzywka. Bąble wywołują intensywne swędzenie i czasami towarzyszą im również pieczenie i bolesność skóry. U niektórych pacjentów występuje również obrzęk naczynioruchowy (obrzęk głębokiej skóry). Ciężkiej ostrej pokrzywce samoistnej może również towarzyszyć gorączka, ból głowy, biegunka, trudności w oddychaniu i połykaniu, bóle stawów i zmęczenie / znużenie.
Wyzwalacze
Czynnikami wywołującymi ostrą pokrzywkę są często infekcje, takie jak przeziębienie. U dorosłych napad mogą wywołać niektóre leki, zwłaszcza przeciwgorączkowe leki przeciwbólowe (aspiryna, diklofenak, ibuprofen), antybiotyki (sulfonamidy, penicylina, cefalosporyny) oraz leki nasercowe i przeciwnadciśnieniowe (beta-blokery, inhibitory ACE, diuretyki). Ponadto niektóre alergie, takie jak alergie pokarmowe, mogą wywoływać objawy pokrzywki; nie są to jednak przypadki prawdziwej pokrzywki. Detergenty i produkty do pielęgnacji ciała (szampony, żele pod prysznic lub kremy) prawie nigdy nie powodują ostrej pokrzywki.
Terapia
Objawy zwykle ustępują samoistnie w ciągu kilku dni. Terapia polega po prostu na lekach przeciwhistaminowych, czyli nowej generacji, tzw. Nie uspokajających, czyli nie usypiających, przeciwhistaminowych.
Leki przeciwhistaminowe - zwane także blokerami H1 - to leki, które hamują działanie histaminy, przyłączając się do receptorów histaminowych i blokując je. Komórka niosąca receptor (np. Komórka nerwowa) nie odbiera sygnałów histaminy i dlatego nie odpowiada. Jednak wiązanie nie trwa wiecznie. Dlatego te leki należy przyjmować wielokrotnie.
Jeśli pokrzywka nie ustępuje lub powraca, lekarz i pacjent po kilku tygodniach przystąpią do szczegółowej diagnostyki.
Jeśli ostra pokrzywka jest ciężka i towarzyszy jej np. Obrzęk naczynioruchowy, trudności w połykaniu lub oddychaniu, stosuje się inne leki (np. Kortyzon).
Oczywiście podejrzanych wyzwalaczy należy w miarę możliwości unikać w przyszłości.